Een zeer fundamenteel probleem met betrekking tot dit onderwerp komt voort uit het feit dat er nog geen uniforme definitie is van de term “superfoods”. Om heel precieze uitspraken te kunnen doen, is het daarom raadzaam om van geval tot geval te testen. In principe kan echter worden gezegd dat de meeste producten die als “supervoeding” worden aangeboden, worden gekenmerkt door een hoog gehalte aan voedingsstoffen die belangrijk zijn voor het menselijk organisme. Deze zijn echter meestal niet hoger dan die in gewone huisvruchten en groenten.
Ongeacht het gehalte aan voedingsstoffen wordt van “superfoods” vaak gezegd dat ze speciale gezondheidsbevorderende eigenschappen hebben, die echter meestal op geen enkele manier bewezen kunnen worden. Overeenkomstige informatie komt meestal van de fabrikanten zelf. Onafhankelijke, wetenschappelijk onderbouwde verklaringen ontbreken echter.
Je moet er ook rekening mee houden dat “exotische” voedingsmiddelen voorbestemd zijn om allergische reacties of andere ongewenste interacties in het organisme teweeg te brengen. Mensen die afhankelijk zijn van regelmatige inname van medicijnen moeten in dit opzicht bijzonder voorzichtig zijn. Zo kunnen gojibessen, een van de meest verspreide vertegenwoordigers van de categorie supervoedsel, zelfs in bewerkte vorm gevaarlijk zijn voor mensen die medicijnen nemen om de bloedstolling te remmen.
Vaak is de hoeveelheid gezondheidsbevorderende voedingsstoffen ook aanzienlijk lager dan die van verse regionale producten. Zeker, aan het begin van de productieketen van superfoods staat ook vers en voedselrijk voedsel. De plaats van herkomst van zo’n product ligt echter meestal in een regio van waaruit de weg naar Duitsland erg lang is. Daarom wordt het vaak te vroeg geoogst, zwaar bewerkt en is het relatief lang onderweg. Als consument die zich altijd aan het einde van deze keten bevindt, moet je je daarom afvragen hoeveel van de waardevolle voedingsstoffen daadwerkelijk bij jou terechtkomen.
Daarnaast is het niet ongewoon dat superfoods een bijzonder grote hoeveelheid schadelijke stoffen bevatten, zoals pesticiden, zware metalen, polycyclische aromatische koolwaterstoffen (kortweg PAK’s), minerale oliën of ziekteverwekkende bacteriën. Ook hier kan het eerder genoemde voorbeeld van de gojibessen worden gebruikt: Hierin worden vaak grote hoeveelheden insecticiden gedetecteerd.
We mogen ook niet vergeten dat superfoods meestal een lange reis moeten maken vanuit verre landen. Dit is niet alleen nadelig voor de landbouw in de regio waar de consument vandaan komt, maar heeft ook ecologische gevolgen. Vooral de verhoogde uitstoot van het broeikasgas kooldioxide verslechtert de ecologische balans van superfoods in dit opzicht.
Samenvattend kan worden gezegd dat superfoods in principe niet als onzin kunnen worden bestempeld. Het is echter raadzaam om elke individuele vertegenwoordiger van deze nieuwe categorie goed te bekijken. En in geval van twijfel moet, indien mogelijk, altijd de voorkeur worden gegeven aan vers en regionaal voedsel. Op die manier wordt het risico om de eigen gezondheid meer kwaad dan goed te doen tot een minimum beperkt.
